7-і класи. Дистанційні завдання. Дванадцятий-тринадцятий тиждень навчання: 23 листопада-04 грудня

  Dzień dobry =)

Завдання 1. Ознайомтеся із правилами транслітерації з української на польську мову власних та географічних назв:

Завдання 2. Спробуйте записати польською прізвища та імена відомих українців (5-7 прізвищ).

Завдання 3. Пригадайте правила Орудного відмінка (Narzędnik):

• Іменники чоловічого роду однини в орудному відмінку мають закінчення –em в більшості випадків: lekarz - lekarzem. Після літер k,g ставимо –iem: rolnik - rolnikiem. Якщо слово закінчувалося на –а ставимо –ą: poeta - poetą.
• Іменники жіночого роду однини в орудному відмінку мають закінчення – ą: siostra – siostrą.
• Іменники середнього роду однини в орудному відмінку мають закінчення –em в більшості випадків: okno - oknem. Після літер k,g ставимо –iem: dziecko – dzieckiem.
• Прикметники чоловічого та середнього роду в орудному відмінку мають закінчення: -ym та –im (після k,g): dobrym, dalekim.
• Прикметники жіночого  роду в орудному відмінку мають закічення - ą: dobrą, daleką.

 

• У множині Орудного відмінку усі іменники мають закінчення: -ami: lekarzami, siostrami, oknami.
• У множині Орудного відмінку прикметники мають закінчення: -ymi  та - imi (після k,g): 

Завдання 4. Слова, що в дужках поставте в Орудний відмінок. Запишіть у зошит:

Uczniowie jechali do Kijowa (pociąg), a do Kaniowa płynęli (statek). Do szkoły dojeżdżamy (tramwaj). Po męczącej wycieczce po mieście spotkali się (wieczór) na Rynku. (Chodnik) się chodzi, a nie jeździ. Po Kijowie uczniowie jeździli (metro). Latem kosi się trawę na trawniku (kosiarka). Często wieczorem wracamy do domu (taksówka). Młodzież jeździ po mieście (rower). Do Warszawy dojechaliśmy (autostrada). Na drugą stronę ulicy można przejść (przejście podziemne). Latem dobrze pływać (mazurskie jeziora). Byliśmy zdziwieni jej (zachowanie). Między (Kijów) a (Lwów) leży Równe. Uwielbiam pierogi z (mięso), z (kapusta i grzyby). Jesienią w parku wiatr bawi się (opadłe liście).

Завдання 5. Прочитайте текст про видатного польського поета Юліуша Словацького, який народився у Кременці. Незнайомі слова випишіть у зошит і перекладіть.

4 września 2016 r. minie kolejna rocznica (207.) urodzin polskiego wieszcza narodowego pochodzącego z Wołynia – Juliusza Słowackiego (1809–1849). Ten największy obok Adama Mickiewicza, Zygmunta Krasińskiego i Cypriana Kamila Norwida poeta polski urodził się w Krzemieńcu.

Krótki okres wraz z rodziną spędził w Wilnie. Przyszły wieszcz początkowo uczył się w domu, ale nauczył się tylko czytać, pisać i trochę francuskiego. Przez rok (1817/1818 r.) uczył się w słynnym Liceum Krzemienieckim założonym w 1805 r. Przez Tadeusza Czackiego i Hugona Kołłątaja jako gimnazjum. Krzemieniec i rzeka Ikwa pojawiają się niejednokrotnie w twórczości poety – w listach pisanych do matki, w poemacie Godzina myśli i Beniowski, w wierszu W pamiętniku Zofii Bobrówny i w innych utworach.

Z Wilnem zaś jest związany okres uniwersytecki Słowackiego. Wakacje 1825 roku i kolejne spędzał on częściowo na Ukrainie: w Wierzchówce (koło Bracławia). Bywał też u stryja pod Żytomierzem. A latem 1827 r. wybrał się do Odessy, po drodze zatrzymał się u Potockich w Tulczynie. Zachwycał się również ich malowniczym parkiem w Sofiówce koło Humania. W Odessie gościł u swego przyjaciela i mecenasa sztuki Zenona Beliny-Brzozowskiego. Wracając z Odessy, Słowacki zahaczył o Bar i Gracjanówkę koło Chersonia.

Latem 1828 r., zaraz po skończeniu studiów włóczył się po Podolu, co przyczyniło się do powstania utworów: Beniowski, Fantazy i Ks. Marek. Jeszcze w 1827 r. Słowacki ukończył pisanie Dumki ukraińskiej. Z Ukrainą wiąże się także geneza jego dramatu: Sen srebrny Salomei.

Od września 1828 r. do lutego 1829 r. Słowacki nudził się w Krzemieńcu, ucząc się angielskiego i czytając Byrona i Goethego. Aż wreszcie wyjechał do pracy do Warszawy. Kolejne lata – to emigracja. W dalsze jego losy wpisały się m.in. takie miasta, jak: Drezno, Londyn, Paryż, Genewa, Rzym, Neapol, Ateny, Aleksandria, Kair, miasta Bliskiego Wschodu i Ziemi Świętej.

Завдання 6. Послухайте вірш Юліуша Словацького . Спробуйте його перекласти українською (у віршованій формі =) це завдання творче, не є обов'язковим). Якщо відео не відкривається, його можна знайти тут :

Juliusz Słowacki

W pamiętniku Zofii Bobrówny

Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi,

Bo kiedy Zośka do ojczyzny wróci,

To każdy kwiatek powie wiersze Zosi,

Każda jej gwiazdka piosenkę zanuci.

Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci,

Słuchaj – bo to są najlepsi poeci.

Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone

Będą ci całe poemata składać.

Jabym to samo powiedział, co one,

Bo ja się od nich nauczyłem gadać;

Bo tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną,

Byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną.

Dzisiaj daleko pojechałem w gości

I dalej mię los nieszczęśliwy goni.

Przywieź mi, Zośko, od tych gwiazd światłości,

Przywieź mi, Zośko, z tamtych kwiatów woni,

Bo mi zaprawdę odmłodnieć potrzeba.

Wróć mi więc z kraju taką – jakby z nieba.